dalgalar devrilip vurdukça kıyıya,su
köpük ve şiir sürecinde uçuk ve doruk
Temmuzun sonları...öğle sonrası güneşinde kızgın kayalar...
deniz ve güneşin kırışık ışığı insan bilincine anlatısız iniyor...
bir kaya arasına girip çıkan kısa kısa fiskeleriyle fırımfışır çırpıntılar...
yosunlar ileri geri seğirtiyor, titriyor suyun okşamalarıyla...
çünkü daha önce hiç ilişilmemiş yosuna
kayanın en sivri ucuna tüneyen martı tanıktır buna...

sonra ayırdında olunamayan ikinci durum
hışırtılar var ya...su çok işlek ve düşdönüşüm işlevinde...
bu devinim,öyle bir sürgit yoğunlaşma ki,tüm çıkıntılar,
uzantılar yok olmuştur....

ve ayırdında olunan,üçüncü durum... ölmeyecek...ölümsüz olan
o uzun kıyı yürüyüşleri ...tutuklanan bir zaman...
-----su ve ateş-- tarafından----

ve son durum...poyraz ürpertiyor...yutkunarak soluyor...
ve bir yosuna dönüşme kurgusunda ateş....

ulaş mecnun yaman