dalları kurumuş koca çınarın,
sararan yaprakları açarmı bir daha.
tek mumlu gecelerin yoklugunda,
bensiz gidişlerin dönüşü olsada,
sevsen de bir, sevmesen de.

gözlerinin derinliklerinde ışıga giderken,
yanan yaprakların alevlerinde nafile anarşist feryatlar.
uçamadıktan sonra yeşil kanatlı kelebekler,
sevsen de bir sevmesen de.

kim, neye göre pişirir sevdaları bana ne,
koca bir agacı bakışlarınla yaktıktan sonra.
duyarmısın hiç yüreklerin sessiz çıglıklarını
bundan sonra duysan da bir duymasan da.

bir sigara içimimiydi sevdaların,
yoksa sigara ateşimi yakmaların.
yüreginde volkanlar yanmadıkça
sevsen de bir sevmesen de.

istersen çık himalayalara sarıl budaya,
istersen binlerce cam kırıklarında yürü çıplak.
içinde saf tutan günahkar meleklerini,
pişmanlık gözyaşlarıyla bogmadıktan sonra
aglayıp yalvarsan da boş,aglamasanda

bin defa kaleye hapsedilsen aşkından,
bin defa uzatsan saçlarını çıkmam için.
şirin olup, ferhadın aşkını yaşamadıktan sonra,
bin defa bana ferhad desende boş, demesen de

yıkmadıkça yüregindeki kahpe duvarları,
yok etmedikçe gözlerindeki şehvet ışıklarını.
gözyaşların kör etsede gözlerini,ruhun seni affetmedikçe,
sevemem artık seni,sevsen de bir, sev mesen de.
25.07.2011