RASTLANTI

Dün seni gördüm tanıdım
Hem mutlu oldum
Hem kendimden utandım

Sen çiçekler kadar narin
Melekler kadar güzeldin

Oysa ya ben
Boyasız pabuçlar ayağımda
Yakası kırışık gömlek sırtımda
Sanki fazlalık gibiydim yanında

Sen güneş kadar sıcaktın
Yıldızlar gibi parlaktın
Benimse rengim soluktu
Halim aylaktı
Silik bir resim gibiydim yanında
Lüzumsuzdum sanki masanda

Sen güzel konuşuyordun
Kelimeler şiir olup
Dudaklarından,yüreğime akıyordu
Benimse dilim damağım tutulmuştu
Gözlerim öylesine sana bakıyordu

Bende arada birde olsa
Kapıldıysamda konuşmak arzusuna
Düğümleniyordu kelimeler
Kilitleniyordu boğazıma

Sanki korktum,sakındım
Ne kadar istedimsede
Karşında konuşamadım

Ve akıp gitti o dakikalar
Ansızın sona eriverdi
O güzel kısa anlar

Bir şey dememe fırsat tanımadan
Çekip gittin sen
Ardına bile bakmadan

Bense öylece kalakaldım
Ne birşey diyebildim
Ne ayağa kalkabildim
Sadece ardından
Burukça el sallayabildim.