sevgi’ce esintiler...




ne geceler gördüm umut vadeden
ne ay ışığı gölgelerim oldu önümde
çıkmaza varan yollar arşınladım
tükenen kelimelere nida yükleyerek...



çocuksu yanım benimle
elma şekerim, uçan balonlarım elimde
hayallerimi hiç yalnız bırakmadım
yeri geldi duraksadım
yeri geldi yutkundum...




iki yüzlü insanlara keskin kılıç biledim
geçtim karşılarına meydan okudum
sevilmediğimi bildim
susmayı ise pek beceremedim
dayanmak için tüm bunlara
avazım çıktığınca sabır ekledim yüreğime
yeni doğan güne
içimi ısıtan güneşe merhaba dedim...



tuttum..!
olumsuzluğu aldım çaresizliğin kollarından
ne şehirler tanıdım bozguna uğramış
başı dimdik kumandanlar karşısında
ne kalplere girdim
tanksız, silahsız
kendimce feth ettim gönül evlerini
sevgiler sundum, yalansız çıkarsız
kimi zaman umarsamaz göründüm
karşımdaki insanın tavrına
kimi zaman çareler sundum
yüreği beş para etmeyen insanlara
kimine ağır geldim bazı durumlarda
gizlice takibe alındım
kara listeye girdim bir anda...



ama hayatta hep var oldum
varlığımla tek başıma
cesaretle durdum
korkakça tavır sergileyenler karşısında
esasen kavgam kendimle
hiç kimseyi muhatap almadım
hayat denen bu karmaşada
göz ardı edilmeye çalışılsam da
sizde kabul edin bir zahmet
yaşıyorum "koca yüreğimle"
insan olmanın verdiği gururla
ben bu adaleti eksik
yalancı dünyada....