tüm ’haber’ler değerlerini
uydurulmuş bir ’değer’ den alır

evrensel ebedi konjonktür 11 eylül

önce/siz varlığıyla sesi büyülü enstrüman insan
’öğleden sonra müsaitim gelebilirsiniz’ dedi
tavanarası cinnetinin tozlanmamış güftesiyle
ırkçılığın kolunda gizsizce yayıldı fısıltı senfonisi

intihar öpücüğünden kuleler yaptı hafızalar
profesyonel bir bebekti kaldırım sevişmeleri
doğurduğu cesetlerle oynuyordu yeryüzü melekleri

her aklı selim tel’in cümlesi katli vacip teranesiydi

dünya bir ân
gitti dünyadan

kafatasımdan çıkarılan beynim
eksi puntoyla buzlanmış manşet arası morgundan
sürüklendi magribi saran kumsuz çöl kızıllığına
yedi kılcal damarlarını k/öksüzlüğünün

aklımda kan damlası kalmıştı akrebin
ölümün kuyusundan fiil çekimiyle çıkarmak istedim
bilenmiş gözleriyle heybesine saklandı tuaregin