10
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1483
Okunma
Eyvah !
Karantina altına alıp, mevcudiyetimi
Öyle çok düşündümki, hayatı
Altından girdim
Üstünden çıktım
Yaşamak böylesine bir oyun, öğretti
Eyvah !
Ne çok becerdim. Azı
Sınırlarım köşelerine çekti
Sinip izbeliğe
Yaşamayı izledim
Her düşüncemi, uygulayamadım
Hiç bir hayalimde, gerçek olmadı
Ama tezekten püsürüklerin
Değirmen taşı, halleriyle
Un ufak edilip
Ezildim
Eyvah !
Yaşamak harbiden çok büyük bir sanat’mış
Azimle iradeyle, mücadele etmek
Babayiğit harcı imiş
Zaman insanı bu yüzden
Kalıba sokar. betonlaştırırmış
İnsan ne zaman korkusuz kahraman olursa
İşte o zaman duygularını yitirir
Ve ölürmüş
Eyvah !
5.0
100% (6)