Sen giderken,
Sessizce arkandan bakakaldım öylece
Oysa sana söyleyecek ne çok şeyim vardı.
Sana sarılamadan, seni doyasıya öpemeden
İçimdeki sana olan sevgimi söyleyemeden,
Gittin.
Ben senin gideceğini biliyor ve bekliyordum
Kendimi hazırladığımı sanıyordum gidişine
Zaman hızla geçiyordu,
Zaman bitecek ve sen gidecektin
Bense hiçbir şey olmamış gibi hayatıma devam edecektim.
Ama devam edemedim.
Seninle yaşadığımız günlere takıldım kaldım.
…………………………..
Sen giderken,
Senin gidişini görmemek için
Gözlerimi kapattım.
Öylesine içim acıdı ki……
Kolumu , bacağımı kırsalar, koparsalar
Bu kadar acı duymazdım.
……………….
Gittin,
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden
Ama ama ….
Ağlayamadım!
Seni çok seviyordum ben oysa
Dizlerine başımı dayayıp her şeyimi
Anlatmak istiyordum
Ama anlatamadım….
Karanlıkta yolumu kaybedeceğimi,
Sensizliğe mahkum olacağımı
Diyecektim ama diyemedim.

……………………………
Gittin,
Gidişin benim için büyük bir yıkımdı
Sen benden uzaklaşırken,
Çöktüm kaldım olduğum yere öylece
Artık ayaklarım bedenimi taşımaz olmuştu
Yerden kalkamadım
Sana, gitme kal diyemedim.

Giderken geri döneceğim dedin mi?
Bana umut verdin mi?
Ben hiçbir şey duymadım, duyamadım anneciğim.
Çünkü sen dönmeyecektin.
………………………….
Gittin,
Nereye gittiğin önemli değildi
Önemli olan benim için senin gitmendi.
Ve geriye dönmeyeceğin düşüncesi
İşte o düşünce var ya…
Asıl beni o felç etti.
………………………………..
Annem , canım annem
Biliyorum,
Beni duyuyor ve görüyorsun
Rüyalarıma da girip,
Ağlama kızım diyorsun.
Nasıl ağlamayayım annem, nasıl?
Çığlıklarım boğuluyor gecenin karanlığında,
Öylesine yalnızım ki….
Sana öylesine ihtiyacım var ki….
………………………
Herkesin,
Elinden tutan, yavrum diyen bir annesi var.
Artık okuldaki çocukları bile kıskanır oldum,
Hele de çevremde anne diyenleri.
Hele de kızımı,oğlumu
Oysa benim yoktu.
Gelmeyeceğini, dönmeyeceğini dönemeyeceğini biliyorum.
O yüzden beni duyuyorsan sadece şunu söylüyorum:
Anneeeeeeeee! Seni çok seviyorum.