Sesleniş

Vatan destanını yazdıran yürek
Ateşin koynunda yanan perdesin
Kazıttım adını yazdım gönlüme
Sen şahadetinle şimdi göktesin

Cephede çarpışan bükülmez bilek
Hakkın divanında hazır ser’desin
Şahadetin mührü alnında kaim
Uzaklardan yankı duyulsun sesin

Meçhule mi gittin ey şanlı asker
Yanık yüreklerde eser candasın
Namlunun ucunda olsada ölüm
Coşarken şüheda inan bendesin

Arkandan ağlıyor tüten her ocak
Akan kan gözyaşı derin demdesin
Yavruların senin için yas tutar
Yanık yüreklerde özlem hevessin

Şühedayla doldu her köşe bucak
Yolun maveraya cephe öndesin
Tetik çeken eller şunu bilsin ki
Ay yıldızlı bayrak şanlı adresin

Ocağa kor tutuştu ciğerde ateş
Bu kalleş kurşuna biri dur desin
Bebeler beşikte yüzler eşikte
Soruyor dönmedi baba nerdesin

Kazılsın kökleri soysuz kalleşin
Fırsat verilmesin sınır geçmesin
Tarih tanımadı vampire hayat
İhanet düşünen suyum içmesin

Kimler ödün verir kimin adına
Kimse bu ülkeden ödün vermesin
Sınırlar zorlandı sabrımız taştı
Önlemler alınsın canlar ölmesin.

2011.Temmuz.19
ilhami Albayrak (ilhamialbayrak)
____________________________________________

Bu çalışmanız şiirselliğin çok ötesinde müthiş bir duygu boşalması ve yansıması olmuş değerli usta. Kahramanlarını böyle destanlaşan şiirlerle kutsayıp yücelten tüm mili ve ünlü şairlerimizi hatırlattınız bana bu harikulade güzel ve anlamlı çalışmanızla. En az onlar kadar duygulu, milli ve destansıydı değerli kalem ve düşünce ürününüz.
Bu çalışmanızı okumakta geç kalışımı lütfen bağışlayınız. Her gün yeni vurgunlar yiye,yiye sanal uykulara daldık adeta. Zaman, zaman demek ki istemediğimiz olumsuzluk ataletine yenik düştüğümüz de oluyor.
Her gün verdiğimiz yeni şehitlerimizin hesabının sorulmasına gelince: İnanınız bu konuda hepimiz vebal altındayız. Hiç kimse masum olduğunu iddia etmesin, masum olan şehidimizin geride kalan gencecik dul eşleri, tüyü bitmemiş melek bebeleridir. Bu durum insan olarak hepimize sorumluluk yüklüyor, hepimizi suçlu kılıyor. Milli misak ruhunu yitirmiş gibiyiz. Oysa bu ruh, bu duygu, bu eylem eninde sonunda yaşanmak durumunda kalınacak TÜRK ULUSU için.
Bu cennet topraklar için, bu asil coğrafya için daha önce milyonlarca kahraman insanımız canlarını ve kanlarını ortaya koyup savaşmadılar mı? O destanları unutmuş gözüktüğümüzden bu feci olumsuzluklar başımıza geldi. Dünyanın hangi devletinde, devlete baş kaldırıp silah çeken, kurşun sıkan, terör uygulayıp suçsuz bigünah insanları katledenlerle barış görüşmeleri yapılır? Bu tavizi alan terörist daima bir adım ilerde sayar kendini ve yeni tavizler istemekte devam eder. Bu nasıl bir iştir değerli usta…. Tarihi, böylesi kalkışmaları dirayetle önlemiş 74 milyonluk koca bir devletin mensupları olarak kös – kös izliyoruz bizler de bu feci ve olumsuz gidişi. Siyasilerimize, etkili ve yetkili güçlerimize, Türk insanı olarak, söyleyecek hiç bir sözümüz yokmudur? Elbette var ama gölgelerimizden korkar olmuşuz sanki. O ATATÜRK bilinci ve cesareti yitirilmemeliydi. Çünkü cesaretini yitirenler, her şeylerini yitirirler. En kötüsü de umut bağladıkları yeni nesle en kötü örneği oluştururlar.

İşte böylesine duygulandırdı, sanal uykulardan uyandırdı beni destan saydığım muhteşem şiiriniz. Alıp beni ilk okul çağlarıma taşıdı. Çünkü o zamanlar öğretmenlerimiz her gün en az beş öğrenciye böylesi destansı kahramanlık ve kurtuluş tarihimizle destan olmuş şiirlerini okuturdu. Bu çalışmanızla yeniden yaşadım o zamanları

Saygıyla selamlıyorum yetkin kalemi tutan elinizi ve coşkulu yüreğinizi.
Kemal Polat