Çınar bükmüş boynunu gidiyor.
Göz yaşları süzülüyor yanaklarına.
Hangi alemdedir bilinmez.

Rüzgar esintisin de,
Bir o yana,bir bu yana sallanıyor..
Kopuyor tutunan kökleri birer birer.
Ha yıkıldı ha yıkılacak.

Tükenen umutlarında,
Tutunacak dal arıyor.
Farkında biten umutlarının.

Bir çınar ki,
Sırlar betonlaşmış beyninde.
Konuşamıyor susuyor.
Unutmuş yaşamdan yana ne varsa.
Ben gidiyorum,
Ben ölüyorum ... diyor.

Hey gidi koca çınar hey...
Asırı dolduramadan,
Dalları kurumuş,
Yapraklarını dökmüş çoktan.

Gölgesinde büyüdüğüm,
Ulu çınar,
Buradan sesleniyorum.!

Döksende yapraklarını.
Kurusada kolların.
Olmasada gölgen..
Varlığını esirgeme bizden..

Hayır dularım seninle.
Yaşamalısın yaşamalısın..

Ne olur yaşa...

Enver ÖZEL
14.07.2011
Saat:02:24