Nasıl dayanır ki, bu vahşete can
Dinmek bilmiyor ki, her yer yine kan
Değişen fazla yok, yer adı Silvan
Yanarak can verdi, onüç Mehmetçik!...

Kırmızıya çaldı, bir bak yeşil çim
Dayanmıyor yürek, yanıyor içim
Bu ne terör böyle, vahşet ne biçim
Yanarak can verdi, onüç Mehmetçik!...

Onüçü de birden, yatıyor yerde
Hani insanlıktı, merhamet nerde
Ümit ederiz ki, olsun son perde
Yanarak can verdi, onüç Mehmetçik!...

Yine çatışma var, yer Dolapdere
Bomba sesleriyle, inledi dere
Onüç fidan gitti, bakın kadere
Yanarak can verdi, onüç Mehmetçik!...

Su içene yılan, değmez hainler
Yemeğin başında, vurdu caniler
Yetmedi ateşe, verdi lainler
Yanarak can verdi, on üç Mehmetçik!...

Urfa’lı, Konya’lı, analar ağlar
Bebeklerin sesi ciğer dağlar
Sel olmuş göz yaşı, çağlar da çağlar
Yanarak can verdi, onüç Mehmetçik!...

Şair “Kul Hakkı” der, yeter dur artık
Nasıl dikilecek, böylesi yırtık
Otuz yıldan beri, düşünüp tarttık
Yanarak can verdi, onüç Mehmetçik!...