GÜN OLA HARMAN OLA,,,
( YA SABIR )

Bir derdim var idi söyleyemedim..!
Çok yazdım çizdim de onu demedim.
Bilmem ki bu kadar neyi bekledim..!
Her halde demenin zamanı değil.


Söylesem de zaten iki kelime,,
Nedense dolandır durur dilime.
Hep niyet eylerim belki yarına,,
Kıyıp da yazmanın zamanı değil.

Gün olur belki de yazar söylerim,
Hal bilen olmazsa, kendim dinlerim.
Bakar iken görmez “ama” gözlerim,,
Gözüm kör demenin, zamanı değil..


Oysaki akıyor su gibi zaman,,
Desem mi bilmem ki çok geç olmadan.
Sakladım bunca yıl kimse bilmeden,,
Henüz söylemenin zamanı değil..


Desem, yazsam bir kıymeti kalmaz ki,,
Sağır duyar kör göz okur bilmez ki.
İki kişi bilir ise bu sır olmaz ki,,
Henüz çözülmenin zamanı değil..


TİRYAKİ dünyada bir dost bulmadı..!
Sevmekten de öte güven kalmadı..!
Canımın yarısı kıymet bilmedi..!
Daha deşilmenin zamanı değil..