Büyük düşün; yok olmasın hem düşün, hem gülüşün;
Yoksa farkına varmadan geliverir çöküşün.
Elinde bir kırık ayna, sözde bakar durursun;
Bakman yetmez, görmen gerek; çaresiz avunursun!

Kenarda yatıp ortada bulunmayı seversin;
Bedava mezar verseler, düşünmeden girersin.
Sevimlilik taslayarak akıl da dağıtırsın;
Aklın sana yetmez iken, üstelik alınırsın!

Alınganlık iyi değil, sonra dalga geçerler;
İnsanlar bir tuhaf olmuş, seni ebe seçerler.
Arada bir lâf yaparsın, çevrene doluşurlar;
Dibi kara tencereler zamanla kokuşurlar!

Merak, kıskançlık, bencillik içini pek yakarlar;
Sen kendine yetmez iken, bir de çelme takarlar.
Bir çırpıda sütten çıkmış kaşık oluverirler;
Gülde dikene aldırmaz, dala konuverirler!

28.10.2007

Açıklama:
Bu; gocunana ‘ayna’, hoşlanana ‘helva’ kabilinden ulu orta bir taşlamadır. Umarım, keyif almışsınızdır.