Yine yürek korlandı, yuvaya ateş düştü
Ellerimi dizime vurdum vurdum ağladım
Küllenmeye yüz tutan derin yarayı deşti
Olanları kendime sordum sordum ağladım.

Terör denen bu illet artık bir son bulmalı
Yetkililer bu işe tezden çözüm olmalı
Gerekirse orduyu kuşandırıp salmalı
Gidişatı kendimce yordum yordum ağladım.

Buna çanak tutanın peşinden gidenleri
Aşikâr edilirken niçin-i nedenleri
Haince pusulanmış gencecik bedenleri
Al bayrağa sarılı gördüm gördüm ağladım.

Yalvardım Yaradan’a indirdiği din için
Son bulsun bu akan kan şu mübarek gün için
Şehidin bu uğurda akıttığı kan için
Yüzümü toprağına sürdüm sürdüm ağladım.

Tez sorulsun hesabı kanlar kalmasın yerde
Yıllardır aynı oyun bilmem kaçıncı perde
Lafta kalan çözümler derman olmuyor derde
Hiddetlenip günaha girdim girdim ağladım.

Mahir tek sen değilsin yüreğini dağlayan
Gülmeyi unutarak karaları bağlayan
Her duyarlı kul gibi içten içe ağlayan
Yaralı yüreğimi burdum burdum ağladım.

Mahir Başpınar 15.07.2011