Yanlızlığımın yoksul çocuksu zamanlarında
Savrulmus rüzgar eşliğinde yaprak misali
Umutsuz çaresizliğimde yüreğim, yüreğindeydi
Sen bana koştukca ben kaçıyorum.
Umutsuz bekleyişlerde yok oluyorum .
Sonra birden ben sen oluyorum sen benden habersiz.
Ağıtlar yakıyorum adına.
Zılgıt oluyorsun dilimde bir türkü gibi.
Ve ben yanlızlığımda seni büyütüyorum.

Sen büyüdükçe ben sensizliğin harabelerinde
Kan revan gecelerin içinde sana susuyorum.
Bir başka yürekte sen avunurken.
Ben deli divane sevdana yanıyorum.
Hayellerimde büyüyorsun.
Hasret biçiyorum adı sen olan..
Ummadığım bir anda aklıma düşüyorsun.
Hani boş versem diyorum ya.!
Söz geçmiyor deli yüreğime.
Ve ben yanlızlığımda seni büyütüyorum.

Acılarım büyüyor içimde.
Sen bilmeden büyüyen acılarım..!
Sancıyla kıvranan bitmeyen günlerim var.
Durup durup seni büyütüyorum içimde.
Korkuyorum işte korkuyorum.
Sevdamı sana dile getirmeye.
Susuyorum, sustukça kahrolan bir yüreğe susuyorum
Ve ben yanlızlığımda seni büyütüyorum.

Gül ÖZCANLI