0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
837
Okunma
Cisimlerin gölgelerinin,boylarını hayli aştığı andır.
Gün batımı tüm ihtişamıyla sergiler kendini.
Güneş batınca içimdeki tüm sevinç çiçekleri söner birer birer,
Akşamın karanlığıyla gönlümde hüsran çiçekleri yeşerir birer.
Zaman geçtikçe tüm kasvetiyle acı çektirmeye başlar.
Hüsrandan kurtulmak için direnirim,ki direniş ne çare...
Hüsran çiçeklerinin solması için mumlarla aydinlarim;ki fayda etmez.
Hüsran vakit geçtikçe tüm ısrarıyla fetheder gönlümü,
Tek çare güneşin doğmasıdır.
Ansızın güneş doğuverir tüm hüsran çiçekleri söner,
Ebediyen olmasada bir nevi kurtuluştur,gündüz...
11.04.2011
Yunus POYRAZ
