Yıllardır içimin sızısı dinmiyor
Ektiğim ümitler felaha erişmiyor, ruhumun hicranı niye dinmiyor
Ettiğim sukut, nazar ettiğim ufuk, kalbime ne vakittir bir rahat vermiyor
Hangi lahzalar bahtımın sahifeler için bekliyor, acziyetim ki sinemi hırpalıyor


Şikayetlenmek, aşka ihanettir
Vefa gösterip sabreylemek, kanaatin vecdinde ki sevday-ı fazilettir
Nefsim bu hakikati ne kadar bilir, mizacın ondan ilzam olan acı marifettir
Edep hangi nefesler için derttir,Hakkı ihmale almak yaratılış adına evet, zillettir


Gözlerim uykudan açılmazken
Ezanlar ki latif bir seda ile ruhuma seslenizken, nasıl ar ederim
Zafiyetler içinde kendi halimin kumaşına lahzalardasn tebarüz edeni işlerim
Sual edene şimdi ne söylerim, bahşeden Rabbimin sevgisini nasıl görmezden gelirim


Diken hangi gülün bir çilesidir
Halinin perdelerini gizleyen aşk sezgisidir, edep halinden ne güzeldir
Hassasiyetinde iştiyah vardır, sessizliğinde kal’e dönüşmüş bir hal, niye ardır
Sukutun çığlığı hangi sezginin kulak kabarttığı bir inşirahtır, ağlamak pek yakışır


Bir kalam etmeden önce düşün
Kalbin sahibi, nefesin sedası nasıl bir hal içindedir ve kiminledir
Alıp götüren hissiyat nerden esin alarak, ruhunun meyline doğru onu götürür
Bigane kalmak nasıl mümkündür, ecir için serkeşlik yapmak evet, bir yabaniliktir


Tasarruf ve tasattuk görecelidir
Kalp teskin edilmedikçe, inşirah için kurban olmadıkça zükt ne iştir
Her zaman nefsinin istekleri halinde depreşen gizli gerekçendir, ne derler niyedir
Seni var eden, sana uzak gerlenden ziyasiyle yakınındır, nefsin ki terbiye edilmelidir


Ders aldım, mürşidim tanıdım dersen
Aklını ve fikrini dert edinmeyi ihmak ederek, bir güvenceye girersen
Çewktiğin tesbihatın ne manaya dahigeldiğini, bilmeden dersi bitirdim edersen
İdrak sana çok uzaktır, irfan hikayelerin içinde hoş gelen bir masaldır ki, avunma



Mustafa CİLASUN