Hani sana koşarken neler istemişti hiçbir şey.
Senin ve bedenimizin ağırlığını taşırken ne sordu.
Bütün bir vücudu taşırken seni bile tanımazken.
Tanırmış gibi davranan birliktelik yaşarken.
Bedenimin parçası olup seni her an kabullenirken.
Hayatın yükünü taşırken nedenini bilemeden.
İşte yaşam işte o ayaklardı.

Şimdi yorgun ve bir vücudu bile taşıyamıyor.
Destek istiyor. Dayanak istiyor hadi diyor.
Geçmişe söz vermiş gibi ama dayanaksız düşünce.
Nazar eder söz vermişçe yorgun direnen.
Hadi yine beraber olalım taşıyalım.
Ne çıkar ki taşımak görevimiz derken.
Bir birine benzer bir çift gibi söz dinlemeden.
İşte yaşam işte o ayaklardı.

Şimdi taşıyamıyor destek arıyor.
Yorgun yükün altında kaldığına yanmıyor.
Anılmadığı geçmişin yorumlanmadığına yanıyor.
Önemli değil gelecek benimdir diyor.
Damarlar benden olanlar isyan etmesin yeter diyor.
Uyuşuyor hadi bir hareket daha diyor.
Nafile kendini bile taşıyamıyor.
İşte yaşam işte o ayaklar.

Herkes çocuktu herkes anasının evinde koşuyordu.
Zamanla bu güne erişeceğini bilseydi eğer.
Hani gelecekte de beraberiz diyenler.
Sorarda sorar oda kansaydı eğer.
Hiç alınmaz sahibine söz söyletmez.
Yinede benim gücümdü der.
İşte yaşam işte o ayaklar

Şimdi sahibine bile isyan eder.
Ne olur ona da geçmişi sormayın.
Size neler söyler nelerden bahseder.
Bir yaşam mı bir suskunluk mu?
Bunlara değer mi der. Susarda susar.
İşte yaşam işte o ayaklar

Ne siz sorun nede ben söyleyeyim mi der.
Güçsüz dayanaksız yinede titreyerek ayakta direnir.
İnat eder. Söz verir düşürmeyeceğim der.
Ne takati kalmış nede söyleyecek sözü kalmıştır.
Yinede vefalı düşüncesi ile inat eder.
Ben ayaktayım sen neredesin der.
İşte yaşam işte o ayaklar

Şimdi sahibine bile isyan edercesine söylenir.
Sen beni gençliğimde görecektin der titrer.
Geçmişe riyakârlık edenlere söyler.
Bilsen de bilmesen de nasıl hor kullandıysan.
Şimdide öyle yaşa sakın korkma der.
İşte yaşam işte o ayaklar dercesine güler.
Mehmet ACET
Yaşamdan esintiler kitabımdan.....