vaz geçmem bu toprakdan
Alaca karanlıktan şafağa kadar deniz suyu ile ıslat döv,
yüzüme tükür kır elimi umruma değil,
kaç yıl kaç gün çektik biz bu çileyi mapusta ah bilsen,
alışığım acıya dayanırım sende vurda git,


toprak ile haşır neşiriz, ekin biçer tahıl satarız,
emektir arın terimiz açlıktan kokar nefesimiz,
eğilip bükülmeyiz demir gibi çelik gibiyiz
el açmayız avuç açmayız gururluyuz,
alışığız açlığa dayanırız , taviz vermeyiz devrimciyiz,
sok ihanet bıcağını öyle git,


her derdi tattık çok dayak yedik acının suyunu içtik
ne anamız kaldı sövülmedik ne avrat ,sökülmedik kalmadı tırnak,
çürüdük çürüdük yeniden dirildik biz,
kara topraktan beslendik ,fikren ölmedik biz
ölsekde yeniden doğarız / vaz geçmeyiz devrimciyiz biz

yıkılmadık ne dağımız kaldı nede sökülmedik meyve ağcımız,
bağrımıza sokuldu hançer oluk oluk kanımız aktı boyun bükmedik biz,
vatanı namus bildik namertler gibi satmadık biz,
üç kuruş menfaat için sakal bırakmadık ,sakalla imanı karıştırmadık biz,
imanı akılda bildik namusu kalpte ,paçavradan medet ummadık biz,
akıldan bilimden ödün vermeyiz ATATÜK,cüyüz biz,
çok namert gördük tarihte
sok hançerini namertce öyle git,


İRFAN KÖKTEN