her bahar farklı gözlerde açardı çiçeğim
tomur, tomur
sonu gelmez arzuların sularına dalardı
kaslı omuzlarım
tükenmek bilmeyen kulaçlarımda
serin ve ılık
bu sanırdım aşkı, bu
ne kadar yanılmışım
ne kadar zaman kaybetmişim

buldum
aşkı buldum
derken yüreğim
dilim
ve tüm hücrelerim

ses gelmiyor artık senden

ey aşk
sen
kulvarın en ucundaki sporcu
uzun yolların keşfedilmeyen yolcusu
ellerin dokunamadığı beden
koklanamayan çiçek
zirvesine ulaşılamayan dağın tepesi
derinine dalınamayan su
secdeden anlıma geçen iz
bense yalnızca
seni arayan
bir adem oğlu

kaç kaçabildiğin kadar
kaç
nasılsa kovalayanın var
şımar hadi
şımar
şımarıklığındır bendeki aşk

uzaklardan
çok uzaklardan seyrederken
endamına vuran sevdanı
ve gözlerini çevirmeden
gözbebeğine düşen yüreğimi
fırlatıp atabilirmisin ?

yooo
bu kadarı da fazla
kapama nolur gözlerini
görmüyormusun
karanlığa hapsediyorsun beni