Bize fazla zeki değil, akıllı insanlar gerek;
İmânı tam olanlarda Allah için çarpar yürek...
Güçlüdür haddini bilen ve yetingen olan insan,
Özentisiz yaşayana zarar vermez sürçülisan...

Herkes ‘büyük’ olabilir, ‘yüksek’ olmak asıl olan;
Kibirsiz ve kuruntusuz, yüreği sevgiyle dolan...
Yitirme sakın özünü, hep barışık ol kendinle;
Haşir neşir ol harsınla, yücel engin kültürünle...

Güçlü yetiş ve muhkem kıl, mutlak ağır olsun gölgen;
Mekârim-i ahlâk içre olmayasın hiç övüngen...
Vefakâr, sözünün eri olan kazanır itibar;
Diğerkâmsan, müstahaksın özde duymaya iftihar...

Azim, sabır, kararlılık, nikbinlik ve biraz gayret
Varsa, nasıl başarmazsın, aksi hâlde nice hayret...
Hassasiyet, mahcubiyet, hüsnüniyet hasletindir;
Haddini bilemiyorsan, bu da senin gafletindir...

Asaletin kazandırır, eyyamcı değilsen sana;
İlmeylemen ibadettir ol suret-i Hak’tan yana...
Öz saygını, öz sevgini hiç zayi etmezsen eğer;
Mukaddes varlıktır insan, saymaya sevmeye değer...

(Ocak, 2005)