Sessizliğime başka anlamlar yüklemeyin,
Anlam kaymasına uğramayan tek yalın halimdir sessizliğim...
Susuşlarımı takma adlarla süslemeyin,
İsimsiz kalsın hecelerim...

Belki suskundur kalemim,
Ve belki sekteye uğradı dizelerim,
Ben ancak çapım kadar emeklerim...

Hece ölçüsüyle yazmasam da,
Gece ölçüsüyle yazarım şiirleri
Bu yüzden karanlıktır defterim...
Yine de yırtar kefenini kalemim;
Zifiri karanlıkta nice güneşler çizerim...

Ateş olsam,çürümüm kadar yer yakarım bilirim.
Zaten yakmak falan da değil niyetim.
Yeter ki tamı tamına ödensin diyetim,
Bir tebessümle kıymet olur külfetim...

Bir günlük tadında oldu şimdi bu şiirim,
Uzun susuşların eşiğinde,
Ve su gibi geçen,ıslak zamanın beşiğinde...
Bilinmezlikler ve belirsizlikler akran,
Hayaller,gerçekliğe düşman...

Devrik bir şiir nasıl olur demeyin,
Dizelerimde anlam bütünlüğünü görmeyi deneyin...
İç karışlığa uğrayan her şair,
Susmayı en güzel şiir bilir...
Dedim ya,
Sessizliğim,anlam kaymasına uğramayan tek yalın halimdir...

Selim Akgün