SokakLambsI

Şehrin Sessizliği vurduğu zaman
Penceresinin önüne bakar
Dışarıya bir umutla
Umutla bakar ki, sokak lambasına
Kendine...
Yol çizmesi:
Aydınlattığı asfalt gibi..

Bakar ki Pırıltısıyla gözyaşlarını saklamak
Özlemleri gidermek belki hayaliyle


Kıskanır sokak lambasını
O da başını eğmiş yalnız benim gibi
Bende olmayan güneşiyle

Farkında mıdır karanlıkta olduğunu
Hiç mi kendine bakmadın sokaklambsı
Şaşıyorum soğuğunda sıcağında hüzünde
Sen neyle var oldun

Çevremdekileri aydınlatan güzellikleriyle
Bilmez ki güzellikleri karanlık gecede ısıttığımı
Bilmez ki hayalinize yol gösterdiğimi
Hayallere dalıp,cesaret verdiğimle var olduğumu……….


ilk yazdığım şiirdi ozmanlar daha 19 yaşıma yeni girmiştim ...

2008