1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1378
Okunma
çatlaklar var dı yüreğimde
gözümün perdeleri solmuştu belki
rutubetliydi tenim havası soğuk
ama gül e boyanıyordu sabahlarım
sen varsın cünkü kırmızıydı her yer
anlatılmaya ve beklemeye değer
uğruna yıldızlar koymaya değer..
hala gülümseten çocuksun bende
ben küçük bir adam kocaman yüküyle
ben ki geceyi inkar eden sabaha uyanan
ellerim çok kana bulanmıştı
ama parmak izim bulunamamıştı
kanım hiç kirlenmedi sahte ellerle..
senden uzak zaman aynı işlemiyor
nefesinin karışamadığı dudaklarımdan ağlıyorum şimdi
bu koca şehir yıkılmaya başlıyor birden bire
yeni duvarlar örüyor hayat bana
ben öylece oturup izliyorum..
var olduğum sürece
susmak bir ibadet oldu artık
anlamı anlamsızlığında gizli hikaye batık...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz