İşte açtım !, susamış ellerimi semaya,
Yalvarmaktayım yine, yüce Allah ’ a,
İnşallah merhamet eder, ben ! zavallıya,
Yalvara, yalvara ermek isterim sabaha.

Kainatı aydınlatsa da sabahın güneşi,
Aydınlanmaz içim ruhumu sarmış azap,
Boğazıma durdu, Silifke’nin o ham keşi,
Çare bulur mu bilmem, şu doktor arap.

Öç almam gerek, belki o zamanlardan,
Yedi tüketti bitirdi, dertsiz bedenimi,
Öç almaya bile vakit yok ki, hazandan,
Öç alacağım diye, heder etsem kendimi.

Bittim zamanların, üstüme çökmesinden,
Tükendim, zamanın yeyip bitirmesinden,
Nefret ediyorum,çok hasta demesinden,
Öç almam gerek, o kahreden zamandan.

Gelip geçti de, onca mevsim onca yıllar,
Zaman güldürmedi, hazan etti yaradan,
Soruyor bana, sana ne oldu diye insanlar,
Sararıp soldum, oldum bir hasta sıradan.

a.yüksel şanlıer