1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1463
Okunma
Bir kuş misali dağları denizleri aşarak sana geldim,
Seni görebileceğim en uzak mesafeye konmak cesaretim,
Söndürdüm ufkumda parlayan güneşin ışıklarını,
Oysa senin gönül denizinde kızıl yakamozlar vardı,
En boğucu karanlıklar etrafımı sardı,
Ta ki o en nazenin akisleri görene değin,
Aşkımın kandili! Yağmurlar mı söndürecek seni?
Sakın sönme, yansın yakılası gözyaşları ve kalp kırıntıları!
((mesruri))
5.0
100% (1)
Cevap Yaz