Yalnızlığım kıyısına vurduğu zaman boşluğun
sendeler mazinin en derin izleri bile…
iner hayatın kara bulutları mevsimin sen yanına..
açılır perdelerim uyanır güneşsiz sabahların ilk saatlerine
yine solgun sessiz ve sensiz ...


Ne zaman seni hatırlasam
göremediğim deniz mavi
gök gri
sandalllar sen rengini çalar gözlerime
uzak değil iki adım ötesi ama sen yoksun...
nedir bu yalnızlık… içime dolan boşluğun
bakma sen gördüklerime …
ardında göremediklerimin esiri,
tutamadıklarımın koynunda
varamadığım yolun hasretinde yürüyorum ...



Koca çınarlar gövdesine oturmuş yerin ağırlığına bakmadan
bir beni taşıyamayan
çorak verimsiz
yatağında görünmeyen
sadece varsaydığım gölgeleri ısıtıyorum.


Ellerimi siper ettim olmayan güneşin ufkuma yansımasına
gözlerimi kamaştıran yokluğunun aynasına tuttum hayalini
kara sarı renklerin arasında aradım pusu kurmuş
bulamadığım ışığı …



Ben istemezmiydim bu şiiri günlük güneşlik bir sabahın
masmavi köpüren dalgalarına yazmayı
içinde el ele dolaşan aşıkları
ne çıkarsa bahtına bir manzaranın
yazgısına düştü şiirim

Hayatın ne zaman ne sunacağına karar veremediğimiz gibi……


Meryem Maman (Nene Hatun) Sairnenehatun

29 Haziran 20011


Bu şiir bu manzaraya yazılmıştır az önce(saat:10.00 - 10: 30 arası)

Resim : Koray Demir


Koray Demir Nice güzel manzaralarınız olsun göreceğiniz Allah razı olsun ben şiir yazdım sizin gördüğünüz manzaraya sizin adınız yetti sayfama gelen değerli okuyuculara binlerce teşekkür ediyorum her zaman saygımla.