öze ulasmak icin kabuklari kirip atariz.
ama cok zaman insan hep kabukta kalir . öze ulasamaz.

"insan maddeyi icinden atabildigi kadar ö z g ü r ve o n u r l u y a s a r " Mevlana


cok genctim , bir agabeyim vardi . adi Kemal . kulaklari cinlasin . hayatta tanidigim en güzel insanlardan biridir . ona söyle sormustum ;

" gözlemliyorum sizin arkadaslarinizla aranizda 'para' hep ikinci planda kaliyor . bu nasil oluyor ? "
bana aynen böyle demisti;
" para tabii ki ikinci planda kalmali . hatta siralama yaparsak daha da geride olmali . ikinci siraya, ücüncü siraya daha önemli degerlerimizi koymaliyiz.

iste sizin siraladiginiz degerlerden saymisti . bunun tersi olursa , yani parayi birinci plana koyarsak o zaman ne arkadaslik olur ne de dostluk .


inanin bu anlattigim tam 36 senedir hep benim aklimdadir . ve ben o güzel insanin dostluguna hic doyamamdim.


"Kabuk degil öz suret degil mana "




finali okuyunca insan üzülüyor. keske öyle olmasa degil mi Nursen hanim.

"insanlik
kabuklu maskara"



sevgimle.

onurla
akıl arasındakileri
koy bir kenara
bir kenara da
üç beş lira..
.....

Almayanlara aptal diyorlar arkadaşım..
Alanlar zaten maskara..
Sevgiler..

güzeldi sevdim

enfes şiirdi kutlarım.