Çek yüzünü o sudan sevgili
Orda saklıdır tufanı iyiliğin
Ve binlerce yıl yol yürümüş gözyaşı Mehmene’nin
Tut kaderinin iplerini
Çek yüzünü çek
Kendimi o suyla saracağım
Korkuyorum sevgili
Küllerin enkazını yağmalıyor karanfiller
Ben tespihler içinden geçiriyorum ruhumu
Tut kaderini ellerimin
Duvar olayım
Can olayım
Kan olayım
Öpeyim ayak izlerini
Düğümler çözen yiğitliğinin


Üşüyorum sevgili
Dolusuna yakalandım sessizliğin
Buz kesen kelimelerle kesildi dilim
Bilinen tüm uygarlıkların toplamından gelen
Kederin kendisiyim
Ve sancılarla bir bir kendine kapanırken memleketim
Tüm çaresizlikler aşkına
Hala insana gebeyim
Çek yüzünü o sudan sevgili
fenadır pişmanlığı vefanın
Fenadır yangın arkası
Ölü tohumlara yengisi sevdanın

Yorgunum sevgili
Gölgelerin mekansız ahh larıyla kavgadayım
Parmak uçlarıyla yürürde anlar üstüme
Bir büyür bin ufalanırım
Ahh sevgili
Çek yüzünü
Bilmiyorsun
Sen varken son yoktur
Zamanın gizinde saklı kapılar ardında döllenmektedir
Bitmelerden kalanlar
Ve onurudur ustanın yaşamı delen elleri
Bilir’ki
Utançtır
Fenadır hayırsızı ölümün .

Sevim Vardar