Yılların alacası düştü hatıralarımın üstüne,
bedenimi yormayı başaramayan
oyunlarımı düşündüm önce.
Anlamaya çalıştım gözlerime takılan ne varsa,
tek vefalı kutup yıldızıydı gün batınca.
Neşemi anlattım gülümsedi,
kederimi anlattım dinledi.
Rüyaların kapısına varınca
gönlüm tüy misali hafifti.

Değişen ne var yıllar sonra,
sen hariç koca bir hiç!
Ben konuşuyorum sen dinliyorsun,
parlak yüzüne bakarken yine
ben tebessüm ile ağırlaşıyor,
gam yükünden kurtuluyorum.

Kuzeyden uzak dursun bulutların karası.
Hayallerim ağlar, gözlerim buğulanır
yoksa kutup yıldızı.

Şiirinizi okurken çocukluk hatıralarım canlandı Güler hanım.
Yaz aylarında bağ evimizde uyumadan önce; sinekliği çekin üstümden
ben yıldızları seyrederek uyumak istiyorum derdim hep…
Şiirinizi en kalbi duygularla kutluyor, gönül dolusu selam ve saygılarımı sunuyorum…