Asi bir gül rüzgârıyım
Eserim daldan dallara
Dal kırılır ben durulur
Girerim halden hallere


Hep de garip duramam ki
Taşa kafa vuramam ki
Gel demezsen varamam ki
Eserim başka dallara


Beni tutan dal bulunur
Çiçeğinde bal bulunur
Anlayan bir dil bulunur
Düşerim dilden dillere


Dal kırık gönül buruksa
Dayandığım bel çürükse
Gurbet ele yol gözükse
Giderim elden ellere


Hasret cana tak dediyse
Yetti artık kalk dediyse
Al bu kâlbi yak deliyse
Yanarım gülden güllere


Gülümser bir bakış bakar
Kaş göz kâlbe nakış yapar
Mis gibi gül kokuş kokar
Eserim yelden yellere


Düşlerim de gül büyütür
Dalında bülbül uyutur
Tutar elinden yürütür
Düşerim yoldan yollara


Düşene dost olmaz derler
Yok dermanım key’fe keder
Her an seni merak eder
Bakarım faldan fallara


Acı haber kâlbi yıkar
İçime bir akrep sokar
Ümükten bir düğüm sıkar
Kanarım aldan allara


Kimse bilmez ki kederim
Öyle derin derbederim
Bu diyârı terkederim
Düşerim tozlu yollara


Yağmur boran yağar isem
Hüz’nüm sana sağar isem
Kâlbe güneş doğar isem
Açarım gülden güllere


Şarkım olur türküm olur
Yetmez ömrüm kırkım olur
Bir allahtan korkum olur
Düşerim ölden öllere


Bak yine selâ okunur
Tanrı kuluna dokunur
Ölüm kâlbine sokulur
Uçarım külden küllere


Âşık Aktaş deli misin
Güle seher yeli misin
Aşkla sevda seli misin
Vururum telden tellere


Şaban AKTAŞ
15.06.2006