Dağlar büyüklüğünde umutlarım,
Hayallerim, arzularım,
Arşı delip geçecek kadar cesur yüreğim,
Ne çok kelimem var; içimde biriktirdiğim.
Konuşurken yutkunuşlarımı,
Görmediniz değil mi?

İki küçük yuvarlakta biriktirdim,
Tuzlu sularımı.
Yine de sevdim, bakarken.
Anlamadınız!..

Süzdüm, süzüldüm,
Demir perdeli kalpler arasından.
Vurdum, vuruldum,
Bağırdım yıllarca,
Söylemedim ama.
Bilemediniz değil mi?

Hep vardım,
Özgür kalplere uzanan yolda
Açık mavi gökler boyadım,
Herkes keyfince uçsun diye
Kanatlarımız kırılmasın istedim
Merhem oldum, öptüm, okşadım.

Tümceler nehrinde,
Akıntının ritmine uyarak yol aldım.
Özlemlerimi duymadınız değil mi?

Yolları tıkayıp, kumdan kalelerimi yıktınız.
Kör bakıp, sağır dinlediniz.
Ruhumu dumana boğup, arşa hasret bıraktınız.
Ölüyoruz işte!.. beraberce
Bugün ben, yarın siz.






21 Ağustos 07
Selçuk KILINÇ