Gözlerime can veren ışığın nerde kaldı
Hangi yüzler takıldı bakışlarına senin
Gözlerimin önünde bir kara perde kaldı
Hasret rüzgârlarıyla okşanıyorken tenin

Senin her nefesinde bir aşkın eyvahı var
Gözlerin gözlerini sakladığı yerdesin
Yüzünde en çaresiz aşkların günahı var
Sanma ki bilinmeyen gizli bir mahşerdesin

Kanayan bir yürek var ayrılığın ardında
Ateşi söndürmüyor gözlerdeki yağmurum
Hüznü bir çaput gibi yüreğime sardın da
Kendin kaldın uzakta kara gözlü mahmurum

Gözlerinde gün be gün yıldırımlar çakarken
Gamzelerinde kızıl kıvılcımlar gizlenir
Hayalin gecelerde meçhullere akarken
Gönül çaresizlikten gizli gizli sızlanır

Bu hasret dayanılmaz bir ağıt sözlerinde
Her söz kalbe sıkılan yağlı bir kurşun olur
Yıldız söner ay susar o solgun yüzlerinde
Hüznün derinliğinde yorgun yürek kaybolur

Ben bir yol ayrımına itilmişim ne çare
Sen gurbet kuşlarının kanatlarında kaldın
Coşari kalemin lal, yürek suskun, biçare
Paylaşılmaz sır gibi mazime düşer adın

09.06.2011/Samsun

İbrahim COŞAR