Küçük yaşta zorla evlendirilen kızlarımıza özeldir bu şiirim. Saygılarımla

ELVEDA KÜÇÜĞÜM

Çeşme başı önünde oturmuş su içiyor
Bi an oh deyip kendinden geçiyor
İki eli ağır bellki de ağır yük çekiyor
Gücü yetmez ağır ağır gidiyor küçüğüm

Kınalı ellerinde nasır besliyor
Gözleri düşmüş yere boynu bükük gidiyor
Çok yorulmuş küçüğüm teninde rüzgâr esiyor
Şalın düşmüş yere vereyim küçüğüm

Vardım yanına uzandım yere doğru
Verdim şalı eline bağladı sere doğru
Çok ırakmış yolu gidecekmiş eve doğru
Dur dedim küçüğüm dinle beni biraz

Dedim adın nedir güzelim
Dedi adım Yağmur efendim
Dedim yaşın kaç küçüğüm
Dedi yaşım 15 ben daha çok küçüğüm

Çok ürkmüştü belli ki titriyordu teni
Uzattım ellerimi yüzüne durdu geri
Dayanamadım tuttum ellerini
Meğer evliymiş sakladı benden yüzüğünü

Bir aşktı benimki belki de
Bıraktım şimdi duruyor geride
Giderken gözleri bende olsa da
Ele uzanmış gidiyor
Elveda küçüğüm

Yusuf BİTİM