Geldim ki dünyaya devran sürmeye,
Geldiğime bin pişmanım dostlarım.
Bin bir acı bekler imiş beni dermeye,
Geldiğime bin pişmanım dostlarım.

Gezdim bu alemi görmedim vefa,
Şu yalan dünyada bitmiyor cefa.
İlticacı oldum sürmedim sefa.
Geldiğime bin pişmanım dostlarım.

İltica edince olduk bir hain,
Ne kumanya kaldı ne/de bir tayın,
Sonunda böylece olduk bir hain
Geldiğime bin pişmanım dostlarım.

Bize oynadı kader bütün oynunu.
Kıramadım yoksulluğun boynunu
Hiçbir zaman açmadı ki koynunu
Geldiğime bin pişmanım dostlarım.

Biter mi acaba bu kara günler,?
Yaram derinde’dir sızılar inler,
Bekliyor yolumu musalla sinler,
Geldiğime bin pişmanım dostlarım.

Yaşam el/de, iman bizde,ar bizde.
Vatan bizde,namus bizde,yâr bizde..
Allaha sığınmak elbet var bizde.
Geldiğime bin pişmanım dostlarım.

DURAK’ın, yollarda kaldı bak gözün
Ne derde deva var ne de bir çözüm?
Geçerdim serrimden vardı bir sözüm
İltica eden elim kopsun dostlarım...!!!!

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
1980 almanya Acı bir hatıra.70 yılların türkiyesinden...
Bu günleri hatırlamak bile istemiyorum..