“Dilruba sen

Hüzün çiçeğimsin

Hayalim düşüm

Sevda şiirlerimin hazin bestesi

Uykularımı çalan güzel”

Diyordu bir şair yorumunda

Yalanda değildi hani söyledikleri

Şiirlerime hüzün ektiren sen

Gördüğüm günden beri

Müzmin bir hastalık gibi hasret çektiren sen

Sür bakalım yorgunu yokuşa

Pes edene kadar



Dilrüba sen

Düş perim,gönül kuşum,sevdiğim

Vazgeçilmezim

….ve vazgeçemediğim

Şimdi hangi güfte doyurur

Şu zavallı ruhumu

Hangi bestenin nakaratındadır nefesin

Ayrılıklara “esir “mi düştü ki sevdamız

Gönül kafesinde çırpınır yürek

Gün gelir Dilrüba gelir diyerek

Adın söyler her nefeste

Gönül aheste aheste



Dilrüba sen

Hangi bağın

Bağbanısan gülü sen

Gonca gülün,bayrağımın al’ı sen

En güzel yaylanın çiçeği sen,balı sen

Değer mi biçilir gülüşlerine

Şad olur bu gönül hele bir görsün

Dilrüba sarılıp bir buse versin

Anlam veremedim gidişlerine

Yokluğunda

Özlemler sarıyor dört bir yanımı

Azap çiçeğine dönüyorsun sen

Değişir bu düzen eğer istersen

Dört mevsim gül açar bakışlarında



Dilrüba sen

Hüzün tarlasın da gel diken olma

Çiçekler şenlensin dal uçlarında

N’olur deli deli söyletme beni

Oysa deli dolu yaşamak varken

Niye he bu hasret bu özlem niye

Kalmadı bak gücüm gel diye diye

Her gün takvimden düşer yaprak

Geç kaldığının farkına varacaksın bir vakit

O zaman da ben olmayacağım aradığında

Kaybolup gidecek sevginin sesi

İşte böyle

Sevda şiirlerimin hazin bestesi



Sadık Dağdeviren

Aşık Lüzumsuz