Her gün Dilrüba

Saat Yirmi dört’ü vurduğunda

Yavaş yavaş el ayak çekilirken sokaklardan

Ben

Düşünürüm bazen

Acaba kaç kişi ayaktadır

Kaç kişinin yüreği yangın yeridir diye

Derin bir sessizlik örterken bu koca şehri

Sen gelirsin aklıma

Bulutlar arasından

Buruk da olsa bir sevinç kaplar yüreğimi

Amansız bir hastalık gibi

Çöküyorken sensizlik

Bir offfff dökülür duduklarımdan

Tiz çığlıklarım yırtarken gecenin karanlığını

Offf ki ne offf

Her gece tekrarlanan



Bu gece Dilrüba

Ne gece,ne gece,bu nasıl gece

Hasret denizinde boğuluyorum

Çıkmıyor aklımdan kara gözlerin

Bilinmez diyara yol alıyorum

Öyle ki

Senli rüyalarım sürgünde şimdi

Bir bakış var gözerimde canlanan

Bir gülüş var kulağımda çınlayan

Sevdan ağrıtıyor yine başımı

Şirazem tutmuyor dağılıyorum

Kendimi sokaklarına atmak istiyorum bu kentin

Yürümek istiyorum ıssız kaldırımlarda

Gecenin ayazı işlese de ciğerlerime

Ne fark eder ki

“Gönlün istediği yâr olmayınca”



Velhasılı Dilrüba

Şiirlerimin

En güzel Bercestelerin de yine sen varsın

Dilimde nağme adın

Şiirledir senin en güzel yad’ın

Islak kaldırımlarında yürürken bu kentin

Düşünüyorum Dilrüba

Biliyor musun

Sigaradan bile vazgeçtim

Ama senden

Ama senden vazgeçemiyorum

Hücrelerime kadar işlemişsin

İçtiğim su,teneffüs ettiğim hava gibisin

Kısacası

Evet kısacası

Sen benim yaşama sevincim

Hayat iksirimsin

Anlasana vefasız

Vazgeçilmezimsin

Vazgeçemediğimsin



Sadık Dağdeviren

Aşık Lüzumsuz

BERCESTE: 1. Seçilmiş, beğenilmiş. 2. Sanat değeri yüksek anlamlar taşıyan dize.