Ak düşmüş siyah zülüflere
Belki sevmekten yoruldun

Kim bilir sevilmekten yoksunsun
belki beklemekten yorgunsun

Arada bir maziye dalıyorsun
Ya da çabuk yaşadıklarından soğudun

Beklediğin huzur gelmeyecek
Boşuna bekliyorsun

Falların bile kapalı çıkıyor
Gözükmüyor mutluluk

Ömür dediğinde hızlı geçiyor
Yeniden hayata nerden başlanır
Neresinden tutulur bilmiyorsun

Sen de boş vermişsin benim gibi
Dağıttın iyice kendini
Bence kimse anlamadı seni
Olduğun gibi hiç biri sevemedi

Karlı dağda kardelen çiçeği yalnızlığın
Pişmanlıklarında var
Yaşayamadıklarında...

Aklın telefonda kalan yasaklarında
Parça pörçük yaşanmışlıkların
Sevinçlerinden fazla acıların var

Yine de sevmek güzeldi
Sevinçle beklemek onu düşlemek
Dalıp gitmek çok uzaklara
Umut etmek güzeldi

Şimdi kimselere güvenemez oldun
Arkanda bıraktıklarına dönmezsin
Geri gelenide buyur etmezsin

Artık mutluluğu bekleme
Herkes yarı yolda bırakıp kaçtı seni
Geç anladın yalan oluşunu aşkların

Sırtında hançerle yaşadın
Koynunda yılanda besledin
Karnından tekmede yedin
Hep kendini avuttun

Şimdi çok yorgunsun
Rast makamından şarkılar dinliyorsun
Anılara dalıp gidiyorsun

Sevilmekten yoksun
Yarım kalmış aşklarına yanıyorsun


BİRGÜL AL 20-06-2011