1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1236
Okunma
Ben çocuktum, babam genç,
O yürürdü, ben ardında koşar adım,
Büyüdüm genç oldum, o orta yaş,
O yürürdü, ben yürürdüm,
Ben orta yaştayım, o pirifâni,
Ben yürürüm, o nefessiz kördüğüm.
Hasret buharıyla,
Nemlenir pak duygularım,
Kış boranında gitmişti,
Bahar yağmurlarını miras bıraktı,
O günden sonra.
Dört ocak, hüzün günüm,
Kavuşmayı anma yıldönümüm.
Her gün yakar yanacaklarımı,
İçimde iyileşmeyen kabuksuz yaram,
Dönülmez yarından kalan dünüm.
İki bin üç baharı nadide bahardır,
Kardelenli, papatyalı, erguvanlı,
Yemyeşil, neşeli ve hayat dolu,
Masumiyetiyle utandırırken tabiatı,
Babamın yaşadığı en son bahar,
Hatırladığım baharların sonu.
Geçtikçe ömür, toprak çeker bir yanımı, hayat sefil,
Şemailimdeki aşınmaları durdurmak, mümkün değil.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz