Yalnızlığın gölgesine eğilip sağır cümlelerimin
Topal satırlarını bir bir toparladım bu gece.
Doğum günüm hediyesi olarak yine
Ayrılıklar sunuldu yüreğime.



İnsanlar, bilmezlerki her zaman
Hak ettiklerini yaşarlar.
Bense hep yalnızlığa tutsak,
Bense hep sevdaya ırak.


Acıyı kurşun rengi gecenin
Küçük çaydanlığında demleyip
Hediyene bakıyorum
Gözüm yaşlı,
Gönlüm yaralı...



Yaprakları taş dibeklerde dövülüp
yüreğimde demlenmiş
dudaklarıma zorla içirdiğim,
Yalnızlığımdın...


Bedenimi acının eleğinden
geçirip arda kalanlarıyla günahlarına
közlediğim bendim
ben sana hasret
Sen ayrılıklara müebbet.


Sen dilimden akan ıslak duayken,
Ben avuçlarında solandım.
Sen, Gözlerimde umut iken
” sendeki ben ” hep sevdana hasret..

Hicranı kalabalık yüreğimde yine
Hüzünlerin suflesinde yeniden
Sahne alacağım karanlıkların
Son sahnesinde ve


//Başrollerde hüzün//
Ben ve bir de sen…