9
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1109
Okunma
belki
onmamıştı
belki
doymamıştı
henüz..
sıktı
dar geldi bedenine
kefeni..
bir avuç
kiraza saklamıştı
çocukluğunu..
avuçlayıp
yiyememişti
kulaklarına
takamamıştı küpe gibi..
ve
komşu bahçedeki
yeşil
ekşi elmaların
çürükleri gibi
gün gün
azalmıştı
çocukluğu..
çocukluğu
doymamış günleriydi..
on sekizinde
gelin olmuştu
telli duvaklı
al üstüne yeşil giymişti
umutlu..
ne denli
varsılsa
umutları
o denli yoksuldu
kocası..
ekmeği tuza bandı
soğanı tuza..
bal olmadı..
ne ekmek
ne soğan
ne tuz..
varlık
gülüştürür
yokluk
döğüştürür
derler ya..
koca bir cehennemdi
yaşadığı ev..
koca bir cehennem..
gençliğine
onmamıştı.
onmamıştı gençliğine..
tam otuz beşinde
ilmiği geçirdi boynuna
onmamıştı..
doymamıştı
sıktı..
çok sıktı..
kefeni dar geldi bedenine..
16/06/2011
ödemiş
Cevap Yaz