Böylemi çaresiz bırakıyormuş aşk adamı...
Bilseydim açarmıydım yüreğimi...
Aldanışa kaybedişi sonunda göze ala ala..

Bir bilinmeze yol giderken..
Geride bıraktığım sürgün yarınların...
Kaçışını seyrediyorum şimdi..
Mevsim ilkbahar ..
Ellerim üşüyordu...
Ne hikmetse anlamadım ...
Bir türlü kavrayamadım...

En sonunda sukunete kapalı ..
Bir hal ki şimdi..
Sorma...
Bakma görme bilme...
Ölüme ramak kala ...
Karanlıktan arta kalan zamanın...
Sokak lambası aydınlatısıyla..
Gölgeler düşer odama...
Her..her ayağa kalkışımda ...
Sanki vurulurum çürüyen sol yanımın çığliklarıyla..
Ellerim ellerim kulaklarıma vardığında...
Susturmak için sensizliği...
Bilmezdim ki!
Çok geç kaldım...
İnceden inceye sızlıyorum...
İzliyorum baktığım yerde son gidişini...
Uzatıyorum ellerimi...
Yaşlı gözlerim şimdi...
Gidiyorsun işte...
Arta kalan ne varsa eze eze...
Acımadan pervasızca savuruyorsun
Sağa sola aşkı...
Gözden kaybolduğunda uzaklarda...
Senin bittiğini sandığın asıl sevda başlıyor bende...
Gelirsin umudu besliyeceğim az sonra ..
Hayaller kuracağım senle dolu mutlu bır dünyaya...
Yalan yanlış olduğunu unuta unuta...

Sabahları çiçekleri sulamaya başlıyacağımm ilk...
Geldiğinde bahçeden mis bir kokuyla...
Dolasın diye hayatıma...
Bütün ezberleri bozacağım...
Her ne olursa olsun ...
İLk adını anacağım ..
Sözüm söz ...
Bıraktığın gibi bulacaksın beni...
Belki !
Belk ki en çok saçlarım beyazlar benzim solar..
Okadar da olsun ...
Sen tararsın saçlarımı...
Güldürsün yüzümü..
Nasılsa ...
Nasılsa geleceksin yaa!!