Gözleri ayakları karalı bir kuzu
Yüreğinde ne ayrılık var ne sızı
Düşmüş önündekinin peşine
Ot yemek, su içmek, biraz da çılgınca koşmak
Hayatı bu başka işi ne

Ne sevme arzusu var ne sevilmeme korkusu
Gördüğü her yeşile vurgun
Arada önü ve sonu boş bir “me” ile seslenir hayata
Dert yok keder yok
Bütün sular onun için durgun

Gel de sevme bu kuzuyu
Kara gözlerinde kaç dünya saklı
Kürkünün altına gizlemiş kendini beyaz mı beyaz
Kendince anlamlı koşuşturmak neşesi
Varsın olsun beyni düşünmek yasaklı

Anası kesilmiş babası bilinmez
Kafa kâğıdı da yok elinde, kulağında bir küpe
Önde gideni takip etmek alın yazısı
Bence hepsi de güzel
Çirkin değil bazısı

Kiminin merakı geviş getirmektir her an
Kiminin ayaktadır uykusu
Sadece bugünü yaşamak yiyip içerek
Hayatlarının anlamı bu
Hiç birinde yok inanın kesilmek korkusu

Biz gibiler mi desem onlar gibi miyiz
Çoğu zaman tek kişilik sürü değil miyiz
Bir dilim ekmek, bir bardak su
İşte hayatımız
Var mı hiç birimizde ölmek korkusu