Emirgân hazla huzur harmanında savrulur
Demliğin türküsüne billûrdan ses karışır
Erguvan zamanlarda sine dudak kavrulur
Çaya dudak değince göz mutlulukla ışır.

Yeşil mavi sözleşir firuze ahitlerde
Porselen içindeki selen bize gülümser
İftar vakti bin hazdır sükûtla zahitlerde
Erguvan demli çayım naz ikliminden eser.

Nedim’in gazelinden el eder de bir peri
Doyumsuz efsaneyi anlatır ince belli
Efsane ikliminde bahar olur zemheri
Bir gelindir semaver haza duvaklı telli.

Erguvan rengi siner hisar duvarlarına
Kumrular dallardaki muhabbeti besteler
Varlıklılar var katar her nefes varlarına
Yoksullar hüzündeki kırık dökük sesteler.

Erguvan mevsiminde İstanbul’da seninle
Bengisu misal çayı yudumlamak meserret
Geçmez o zaman demler ahla vahla eninle
Nazı sinende işle her ne diyorsan emret.

İstanbul gözlerine her bakışta mest olur
Yeniden tarih yazar cümle vakanüvisler
Kalemler sana dair ince bir niyaz solur
Dağılır buğusunda çayın seninle sisler.

Bir şiir yazarım ben girizgâhı çay olan
Sol anahtar bardakla hazla ünsiyet eder
Süzinâk makamında sensen gönlüme dolan
Gelişinle yöremde barınmaz asla keder.
Ankara,12.06.2011 İ.K