Çayımı yudumlarken sen gelirsin yadıma
Buğulanır gözlerim bardağıma bakarken
Bilmeyenler gülüp de çaycı derler adıma
Seni hayal ederim semaveri yakarken.

Ellerinle en güzel çaylar demlenir senin
İnce belli periler hoş tavrına imrenir
Çaya rengi karışır bil misilsiz busenin
Sana benzemek için su ateşe direnir.

Su ki ne kılıç keser ne bıçak yara açar
Senin gamzelerinden renk sızar sinesine
Artık teslimdir sana büküp boynunu naçar
Kanayan rengiyle su bende sebep esine.

Çay diyorlar yakuttan ilham alan periye
Bardağın albenisi onunla pekişiyor
Efsunlu hatırlar ondan kalan geriye
Onu damıtmak için ateş can çekişiyor.

Çay masalı başlarken bin özlem dudaklarda
Yağmur yüklü bulutlar olur demlikte nimet
Çay bir masal perisi yurdu çok uzaklarda
O senin hayalinden bana yapılan davet.
Ankara,12.06.2011 İ.K