Geceler, yalnızların dostu geceler...
Bilmem ki belki de yalnızlığımı heceler,
ve dertliler karanlık meltemiyle serinler,
Geceler, hiç usanmaz sabırla bekler...

Geceler, tüm yalanları gizler geceler...
Üzerine karanlık örtüsünü çeker,
Haddini bilir ve gün doğunca usulca gider,
Geceler, bilmem ki nerede geceler...

Geceler, çilekeştir geceler...
Yıldızlar dostudur, bir tek ona eşlik eder,
Tüm sokakları onunla bekler,
Geceler, yalnızları izler, şahitlik eder...

Geceler, mütevazi geceler,
Gösterişi sevmez ışıkları emer,
Sızlanmaz tüm dertleri içine çeker,
Geceler, açar kulaklarını söyleyeceklerini dinler...

Geceler, el emindir geceler,
Varlık koynunda sükûta erer,
Ona güvenir kendini emanet eder,
Geceler, sabah olunca aldığı gibi teslim eder...

Geceler, karalardan bir lokomotif geceler,
Yolcular peronların da onu bekler,
Bilet istemez, dileyen dilediğince biner,
Geceler, karanlık bir yolculuktur sakince ilerler...

Geceler, ah şekilsiz geceler,
Israr etmez dilediğin şekle girer,
Kara bir denizdir ve karadır tüm sahiller,
Geceler, karalara bağlayıp matem eder...

Geceler, yalnız, terk edilmiş geceler...
Sızlanmaz, ıssızlarında kaybolur gider,
Terkedilmişler ona benzemeyi diler,
Geceler, kan tükürür şerbet içtim der...

Geceler, ılık bir hüzzamdır geceler,
Yalnızlığın şarkısını besteler,
Sessizce söyler ve sessizce dinler,
Geceler, mısrasız bir şiirdir, huzurla akar gider...

Geceler, ah o mahir geceler,
Hayatın tüm gizlerini sezer ve çözer,
Bencil değildir, dileyene söyler,
Geceler, dinleyenlerin yolunu gözler...

Geceler, kara bir sabırtaşı geceler,
Acıları koynunda demler,
Parlak ışıkların kahrını çekip zamanını bekler,
Geceler, tüm kusurları sabrıyla örter...

Geceler, ah sırdaşım geceler,
Beni benden alır, şefkatiyle besler,
Bağrına basıp annem gibi sever,
Geceler, dinlemez beni ışıklara terkeder gider...

13 Haziran 2011

Ressam: Kornelia (brush-eater)
bit.ly/kACLCo