Kimler inip çıkıyor böyle, bu merdivenlerden
Kimin bu ayak sesleri, meçhule giden yolcu misali...
Ne zaman bitecek bu anlamsız, ve karmaşık senfoni
Yalnızlık, yalnızlık, bu sonu gelmez engin yalnızlık.

Girdim Gülistana güllerle sohbet ettim, dost oldum,
El salladım, beyaz gemilere ıslak kumlarda çaresiz ...
Rüzgarın şarkısını dinledim, gül kokulu ezgiler getirdi, senden bana ...
Yalnızlık, yalnızlık, bu sonu gelmez engin yalnızlık.

Güneşin doğuşunu seyrettim martı çığlıklarıyla ...
Yosun kokusunu çektim genzime derin, derin...
Bakakaldım ufuklara, sanki seni arıyordu yaşlı gözlerim,
Yalnızlık, yalnızlık, bu sonu gelmez engin yalnızlık.

Rüzgar dağıtma saçlarımı ne olur kendi haline bırak...
Gönlüme hazan mı düştü neden bu anlamsız ıstırap ...
Yıllar mı? yoksa? Yollar mı yordu? saçlarıma düşüyor ak...
Yalnızlık, yalnızlık, bu sonu gelmez engin yalnızlık.

Akşam mı oluyor? neden karardı bu çılgın deniz...
Gülmeye hasret, ne zaman gülecek bu solgun beniz ...
Her şey bitmiş değil, tükenmedi umutlar henüz ...
Yalnızlık, yalnızlık, bu sonu gelmez engin yalnızlık.


Abdulkadir ÖZCAN
Bursa
25.01.2009