Bu akşam, ne bir ses; ne bir nefes…
Sensiz, boş ve viraneyim yine…
Yüzüme vuruyor, soğuk duvarların esintisi…
Ve bahçede ki suda bekler, ay’ın koyu gölgesi…

Şimdi, mendireği kırık, gönül limanımda fırtınalar…
Benzi solmuş aynalar da bakmaz yüzüme…
İstifini bozmaz, asırlık duvar saati…
Ve biteviye düşen, damlaların gizemli sesi…

Hep ışıkları yanar, öteki evlerin…
Benimse içimde kor yangınlar…
Ne güzel de yakışır, mavi deniz üstünde çığlık çığlık martılar,
Yalnız gözü yaşlı bulutlar anlar beni…
Bir de hüzün yüklü, bu hüzzam şarkılar…

Yalnızlık; bu akşam eyerlenmiş, simsiyah bir atlı…
Uçuracak, bir ucu gökyüzünde dev bir kanatlı…
Sen gelmezsen eğer…
Ne bir dal yeşerip, ne bir çiçek açacak..!
Bütün şehir ıssız kalacak…
Her adımım, bir çıkmaz sokak,
Dillerim lal olacak…
Sen gelmezsen eğer..!
Taptaze umutlarımız, kördüğüm olacak..!




Abdulkadir ÖZCAN
Bursa
28.03.2011