Hani herşeyin içinde yaşıyordu sevgi?
Nefretin ılımlı kardeşiydi o,
Hep bilinirdi isterdi ufakta olsa ilgi.
Kıskançlığın kıskacındaydı o.
Kim söyledi bunu sana küçüğüm?
Neden böyle hayata küstün büyümeden?
Hiç duymuyorsun beni ,etkilemiyor seni gülücüğüm.
Susturuyorsun beni tek kelime söylemeden.
Bir bak yüzüme,gözlerimde ne görüyorsun?
Birşey söyle ne olur susma!..
Sevgi saklanmış sanki senden nefes alamıyor ,ölüyorsun.
Onu çek içine lütfen geri kusma,
Aldırma seni üzenlere yoluna düş yeniden,
Sakın arkana dönme , geçmişine bakma,
Sen artık indin bir önceki gemiden.
Sönen ateşe yeniden bir kıvılcım atma.
Kalbin ile mantığın arasında sıkışma sakın,
Gözünü kapat birini seç ilerle.
İlerledikçe de daha çok bulacaksın kendine onu yakın.
Ve ruhun yenilenecek her defasında başka bir güzelle.
Sen beni dinle karamsarlık değil şimdi vakit,
Ellerinde kocaman bir kalp tutuyorsun ,ver onu sevgiye hemde NAKİT.....
ELVEDA SARIKAYA TOKER