Dedik, eşe dosta haber verelim,
Belki kulak verir duyarlar bizi
Biraz garip bunlar, uzak duralım
Kendine benzetir ayarlar bizi.

Vücuda fazla yağ dolmasın diye
Vatandaşlar şişman olmasın diye
Mankenden aşağı kalmasın diye
Zarif bir yöntemle oyarlar bizi

Onlar satsın savsın, sen gülden taç ver
Varsın sömürsünler daima güç ver
O iki isterse sen götür üç ver
Vermezsen vergiyle soyarlar bizi

İtiraz etmek mi o da ne haşa!
Çarpılırsın billah dönersin taşa
Dilinden düşerse ”varol çok yaşa”
Görgüsüz yerine koyarlar bizi

Bir karın doyurmak değil mi amaç
Kebap kim sen kimsin, senin kilon kaç
Ot ile dolu bak karşı ki yamaç
Davarla beraber yayarlar bizi

Hem ardında dolaş hem de ağıt yak
Boşuna ağlama bunlar size hak
Her zorluğa direnç olsun diye bak
Nerde enkaz görse dayarlar bizi

Karaçay’ım fesat benim içimde.
Un, makarna verir türlü biçimde
Unutmazlar; sayım ile seçimde
İki kez adama sayarlar bizi.


İbrahim Karaçay