BİR AKİDE ŞEKERİ ALDIM BAKKALDAN

bir akide şekeri aldım bakkaldan
altımda tahta atım
tatlı mı tatlı,pembe mi pembe umutlar
ben acıyı bilmezdim düşüp kalkmaktan öte
akrepler,solucanlar,yılanlar,
ağulara banmış karabasan geceler
bilmezdim

itildim,kakıldım nedenini bilmeden
sahte yüzler tanıdım
küstüm Kaf dağlarına
atımla vedalaştım
nokta nokta,çizgi çizgi
nakış nakış işledim yüreğimde acıları
yoğruldu benliğim
akşamların en hüzünlü rengiyle
bunaldım , ağladım
uzak diyarlar da doğurdum kendimi
ve büyüttüm salkım söğüt
düşmeyen ne bilsin içimdeki hüznü
bin türlü ağu dolaşır damarlarımda
bin katran kazanı kaynar da söyleyemem
sırtımdan hançerlendim kaç kez
vurgun yedim dostluklarda
taze ekin gibi biçildi umutlarım

bir akide şekeri aldım bakkaldan
altımda tahta atım
ben acıyı bilmezdim düşüp kalkmaktan öte
büyüdükçe akide şekerime
azık yaptım

kurtlara,çakallara gün doğdu
çöllere,fırtınalara gün doğdu
yol,iz bilmez adımlarım
yol,iz bilmez
bir yanım donmuş buzdağlarından öte
diğer yanım cehennem
nicedir ölmüşüm de kimseler bilmez
bulutlar ağlar öldüğüme

bir akide şekeri aldım bakkaldan
altımda tahta atım
ben acıyı bilmezdim düşüp kalkmaktan öte
büyüdükçe akide şekerime
azık yaptım

(zekeriya çavuşoğlu)

Şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

çok güzelmiş bu şiir...çok sevdim.